„W czarującej harmonji rymów, w wezbraniu uczuć, w wylewie myśli poważnych i śmiałych, poznajemy natchnionego wieszcza"¹. Słowo „wieszcz" pierwotnie było określeniem osób, które mają zdolność przepowiadania przyszłości, prorokowania, zatem natchniony, nawiedzony, dręczony przeczuciami stwierdza: „Nie nazywajcie mnie krytykiem, ale wieszczem; przyznaję się do tego charakteru”²
Po wylosowaniu Ajaksu Amsterdam, drużyny z dużo większymi niż Legia sukcesami na arenie międzynarodowej, stałego bywalca europejskich salonów, mój optymizm był z gatunku tych sercowych. Rozum mówił – słabo, serce dawało nadzieję. Krakowskim targiem szanse naszego zespołu oceniałem 30 do 70 na korzyść Holendrów.
„Pierwsze śliwki robaczywki” – jakże nienawidziłem tych słów, często powtarzanych np. przez byłego legionistę przez Łukasza Surmę. Trzeba jednak przyznać, że dziś, w obliczu wyników zespołu dowodzonego przez Henninga Berga, ta oklepana fraza znów brzmi w moich uszach. Pana Łukasza już dawno na Łazienkowskiej nie ma, a jego słowa wciąż wracają jak bumerang.
W przerwie dwumeczu z Ajaksem wynik brzmi 0:1. Przed nami kilka dni oczekiwania na rewanż. Po meczu takim jak czwartkowy chciałoby się, żeby ten rewanż nadszedł jak najszybciej.
Naszła mnie taka oto refleksja – mam za sobą około trzydzieści lat świadomego kibicowania Legii. Szmat czasu. A ile razy przez te trzydzieści lat widziałem Legię grającą w Europie wiosną? Dokładnie... trzy razy. Trzy! Ten czwarty – w czwartek.
Legia Warszawa ogłosiła nową akcję. Jest to piękny pomysł dotyczący wsparcia dla kilku instytucji służących dzieciom lub dorosłym w jakiś sposób doświadczonym przez życie ciężej niż inni.
W niezbyt efektownym stylu Legia zakończyła swoje zimowe wojaże. Z drugiej strony okres przygotowawczy służy, jak sama nazwa wskazuje przygotowaniu zespołu do trudów kampanii ligowej, nie musi raczyć nas wspaniałymi wynikami sparingów. Wygrane może i fajnie wyglądają w statystykach, ale nie mają żadnego przełożenia na rozpoczynające się zmagania.
Gdy nieco ponad 13 miesięcy temu trenerem Legii zostawał Henning Berg, wielu było rozczarowanych. O tym, że posadę po ciężkiej rundzie straci zdobywca krajowego dubletu, Jan Urban, mówiło się już parę tygodni wcześniej. Dni lub godziny przed ogłoszeniem nominacji Norwega zaczęły się jednak pojawiać przecieki sugerujące, że nowym szkoleniowcem warszawskiej drużyny zostanie inny obywatel państwa z fiordami, Ole Gunnar Solkjær. Wielkie nazwisko, ceniony trener, młody, lecz już z sukcesami - któż inny mógłby lepiej pasować do legijnego Nowego Wspaniałego Świata budowanego przez przejmujących właśnie klub Dariusza Mioduskiego i Bogusława Leśnodorskiego?
Z Łazienkowskiej 3, a właściwie to gdzieś ze słonecznej Hiszpanii docierają do nas wieści o rychłym związku (ponoć już skonsumowanym) stołecznej Legii z Michałem Masłowskim, 25-cio letnim pomocniku bydgoskiego Zawiszy. W zasadzie, wydaje się, że podobne wiadomości powinny ucieszyć kibiców, wszak wzmocnień zespołu Henninga Berga wyczekiwano od samego początku okienka transferowego.
Treningi, obozy, sparingi, praca pod wodzą Henninga Berga wre, ale raport z przygotowań do meczów z Ajaksem winien zawierać niestety takie podstawowe zestawienie.
Wkrótce mecze Legii z Ajaksem. Prawdopodobnie bez naszego kibicowskiego udziału, chociaż tli się jeszcze promyk nadziei w postaci odwołania od kary nałożonej na nasz klub przez europejską federację. Czarno-eLkowy tekst na ten temat ubraliśmy w poniższą formę. Pragniemy zaznaczyć, że są to nasze subiektywne przemyślenia, nie inspirowane przez klub ani nie konsultowane z organizacjami kibicowskimi.
Krystian Bielik podisał kontrakt z Arsenalem. Zdaje się że wszyscy są zadowoleni, został dokonany deal doskonały, nie ma przegranych tylko wygrani, czyżby klasyczny układ „win-win”, za który dobrym winem należy wznieść toast?
Było nas trzech, w każdym z nas inna krew, ale jeden przyświecał nam cel, za kilka lat, mieć u stóp cały świat, wszystkiego w bród. Niecierpliwy w nas ciskał się duch.
Runda jesienna zakończyła się z przytupem, niestety, dla kibiców stołecznej Legii niezbyt przyjemnym. Niemniej jednak, ostatni w tym roku kalendarzowym mecz nie powinien przesłaniać nam obrazu, jaki powstał w trakcie minionego półrocza. Dlatego też zapominając na chwilę o wydarzeniach w Łęcznej pochylmy nad tym, co zakończony właśnie okres nam przyniósł.
Sprzedać, poczekać, kupić, nie kupić, potargować jednak warto! Runda jesienna już za nami, po klubowej wigilii piłkarze i trenerzy rozjeżdżają się na zasłużone urlopy, Ł3 zapada w świąteczny zimowy sen, tylko pewnie komitet transferowy zakasuje rękawy do wytężonej pracy. Mercato czas zacząć, czy raczej zakończyć, czyli sfinalizować przygotowywane skrupulatnie transfery!?
No i stało się. UEFA po raz kolejny ukarała Legię za „zachowanie kibiców”. Warszawski klub będzie musiał rozegrać jeden, lub dwa (w zależności od skuteczności odwołania) europejskie mecze przy pustych trybunach. Dodatkowo kibice Legii nie będą mogli uczestniczyć w wyjazdowych meczach swej drużyny aż do końca sezonu pucharowego. Last but not least, trzeba będzie wpłacić do kontynentalnej centrali całkiem tłustą sumkę, coś prawie z pół miliona złotych.
Legia nadal tkwi w pułapce, w którą nieostrożnie wdepnęła w zeszłym roku. Wydobycie się z tej pułapki będzie wymagało od kibiców wejścia na poziom świadomości, dojrzałości i odpowiedzialności, który przeciętnej piłkarskiej publiczności jest zwykle... niedostępny. Z przyczyn, nazwijmy to oględnie, obiektywnych.
Po ostatnich wydarzeniach w Lokeren związanych z "występem" ekipy, która jest zawsze tam gdzie Legia gra, w internecie zawrzało. Nie widzę potrzeby przypominania nagannych zachowań na stadionie w Belgii, widzę natomiast potrzebę stanięcia w obronie prezesa naszego klubu który według większości komentatorów c-L skumał się z kumatymi, pozwala im na wszystko, przymyka oczy na patologie itd.
Wiele się pisze o akademii Legii Warszawa, niejednokrotnie stawiając szkółkę piłkarską przy Łazienkowskiej 3 za wzór. Musze jednak przyznać, że mam coraz większe wątpliwości odnośnie młodych graczy wychowywanych w akademii piłkarskiej Legii (a może to problem nie tylko stołecznej szkółki, ale jako kibic klubu z Ł3 skupiam się na naszych wychowankach).
Zwyczajowo kilku piłkarzy Legii otrzymało powołania do reprezentacji Polski i my, kibice stołecznego klubu, z dumą oczekiwaliśmy na ich występy. I doczekaliśmy się. Może nie tak, jak byśmy sobie tego życzyli, ale cegiełkę do sukcesów kadry narodowej nasz zawodnik dołożył. Tomasz Jodłowiec – wbrew oczekiwaniom - zaczął mecz na ławce i z perspektywy przebiegu meczu wydaje się, że trener popełnił błąd.
