Vital Heynen – mag czy szarlatan?

@Zgred

Fajny artykuł. Dzięki za trud.
Obecne młode pokolenie, które tak licznie wdarło się do kadry miałem przyjemność obserwować ich rozwój od poziomu młodzika do gry w kadrze. Pamiętam wspaniałe pojedynki na siatce Szalpuka (MDK Warszawa) ze Śliwka (Resovia Rzeszów). Pamiętam Muzaja (Gwardia Wrocław), kiedy stawał na zagrywce to po drugiej stronie siatki, był popłoch wśród przyjmujących. Potrafił aplikować rywalom po 3-4 asy w jednym ustawieniu. Ogólnie w tamtym czasie miał ksywkę młotek. Kwołka, kiedy również zagrywka demolował dwa lata starszego Szalpuka. Czy łzy i niemoc Mateusza Bienka (Norwid Częstochowa), kiedy został finale MP kadetów zdemolowany przez zawodnika, który dziś błąka się po 1 czy 2 lidze. Dziś patrząc w ekran telewizora, często w myślach wracam do tamtych chwil. Słusznie piszesz, że doczekaliśmy się wspaniałych czasów Polskiej siatkówki. To fakt i żadna gra zespołowa w naszym kraju obecnie nie ma tak silnego potencjału i zaplecza co siatkówka. Z czego ten sukces wynika? Dlaczego siatkówka, a nie piłka nozna? Przedstawię ci moją opinię.

1. Zacznę od trenerów. Porównując szkoleniowca piłki nożnej i siatkówki szkolącego młodzież to z przykrością stwierdzam, że fachmani od kopanej są zainteresowani wyłącznie zarabianiem pieniędzy, a nie dobrze przygotowanym treningiem. Brak indywidualnego podejścia, wyczucia/rozpoznania ewentualnego wrodzonego talentu młokosa to kolejny kamyk nieudolności do piłkarskiego środowiska. Trener siatkówki jak znajdzie brylant w danym roczniku z miejsca robi wszystko by przyszły talent nie został zmarnowany. Jest młodzikiem to gra w swojej kategorii wiekowej, lecz trenuje z kadetami oraz gra w rozgrywkach ligowych kadetów czy MP. Chłopakowi cały czas podnosi się poprzeczkę, by nie zastopować jego rozwoju. Zdecydowanie lepiej wyedukowani i przygotowani do trenerki są młodzi siatkarscy trenerzy. W siatkówce nie masz sztabu szkoleniowego typu, drugi trener, trener od przygotowania fizycznego czy mentalnego, masażystów, fizjologów, psychologów itp. Jest trenerem, który ma wiedzę techniczną, taktyczną, psychologiczną oraz jak stosować i dawkować obciążenia. Bardzo dobrze w środowisku siatkarskim funkcjonuje współpraca stary i młody trener. Choć często doświadczony i młody trener ścierają się między sobą o detale to podstawowa wiedza szkoleniowa jest niezmienna i przekazywana dalej następnemu pokoleniu. Ewoluuje taktyka, gdzie stara wiara jest bardziej zachowawcza, lecz młodzi trenerzy odważnie wprowadzają ją w trening i wymagają od zawodników w czasie rozgrywanych meczów. Kluby mają ułożony plan szkolenia, który jest realizowany, a nie udawany.
2. Infrastruktura treningowa piłkarzy a siatkarzy to następny parotysięczny szczyt nie do przeskoczenia dla środowiska siatkarskiego. Patrząc tylko na własne podwórko, czyli Warszawę to nie wiem, czy miałeś przyjemność widzieć w jakich warunkach i wymiarze godzin trenują, czy rozgrywają swoje mecze kluby Metro, MOS Wola MKS MDK czy Plas. Paradoksalnie najbardziej utytułowany młodzieżowy klub siatkarski w Polsce MDK w podziękowaniu za dobrą pracę urząd miasta Warszawa, prawie że zniszczył klub odbierając im halę sportową (dziś jest tam teatr) skazując na tułaczkę po różnych obiektach w Warszawie. Jak siatkarskie hale porównasz do dzisiejszych boisk czy orlików jakie powstały w Warszawie to naprawdę mocno się zastanawiam jak w tych PRL-owskich warunkach wytrenowano i wykształtowano takich zawodników jak Bartman, Kłos, Wrona, Nowakowski, Szalpuk, Lemański wymieniam tylko tych, co zahaczyli w ostatnim czasie o kadrę pomijając grających wychowanków Warszawskich klubów w Plus Lidze. Tak więc problem szkolenia młodzieży w piłce nożnej to nie infrastruktura, tylko szkolący młodych adeptów trenerzy.
3. Zawodnicy porównując inteligencję czy wychowanie to do siatkówki, garną się bardziej poukładani chłopcy niż do piłki nożnej. Sposób zachowania, podejścia do treningu czy psychikę młodych chłopców uprawiających sport znacznie różni młodych piłkarz od siatkarza. Na parkiecie jest dużo większy szacunek pomiędzy młodymi ludźmi niż na boisku. Trening i zaangażowanie też zdecydowanie na plus dla siatkówki.
4. Na koniec może niektórych zdziwię, ale to rodzice. W piłce nożnej najczęściej rodzic to najgorsza zmora. Na wstępie tylko przyprowadzają synka do klubu to z miejsca stają się trenerami, menadżerami swoich pociech. Zaczynają się pretensje, a dlaczego takie treningi, a dlaczego trener ustawia mojego syna na tej pozycji, a dlaczego mój syn nie gra itd. Rodzice od trenera wymagają wyników meczowych, a nie szkolenia. Nie ważny jest rozwój techniczny tylko zwycięstwa. Druga strona debilizmu rodziców to pretensje do trenera, dlaczego tak ciężko trenują. Wyobraź sobie, że będąc na obozie z piłkarzami (koniec czerwca początek lipca) z jednym z Warszawskich klubów rodzice wydzwaniali do trenera z pretensjami, że obciążenia są za ciężkie i dlaczego trening odbywa się w tak wysokiej temperaturze. Dobre co? Biedny szkoleniowiec musiał wyjaśniać głupim rodzicom, że to jest obóz sportowy na którym się trenuje. To nie wyjazd kolonijny. Te ciężkie wymęczające obciążenia to były ćwiczenia koordynacyjne Uwierz mi, dzisiejsi młodzi rodzice w sporym stopniu są tak pieprznięci, że brak mi słów. Same żale. Proszę uważać, by synek się nie spocił. Najistotniejsze by dziecko miało telefon i dostęp do internetu. Nieważne, że ich własna pociecha to leń, który patrzy tylko jak nie wykonać danego ćwiczenia czy zasłaniając się bólem brzucha, głowy, palca szuka sposobu, by trener zwolnił go z jednostki treningowej. Mówię ci masakra. W siatkówce takie sytuacje są zdecydowanie mniej widoczne.
Reasumując to w/w czynniki dużym stopniu mają wpływ na poziom sportowy w obu dyscyplinach.

Natomiast zupełnie nie rozumie postawy PZPS w stosunku do trenera, klubów dzięki którym zawdzięczają, że pławią się w chwale przed opinią publiczną. Trenerzy pracujący w Warszaskich klubach tacy jak Felczak, Cop, Szczucki, Kopaniak, Góra, kto Ich zna? Który komentator, ekspert podczas transmisji powie coś miłego o tych wszystkim trenerach co najwięcej wykonali ciężkiej roboty by obecni kadrowicze prezentowali tak wysoki poziom sportowy. Uważają, że przeciętnego kibica nie interesuje jaki trener czy klub danego zawodnika ukształtował sportowo. PZPS czy dziennikarze młodzieżową siatkówkę mają w dupie. PZPS tylko kombinują jak by tu najwcześniej ściągnąć kadeta do Spały do SMS i zarobić. Były pomysły by związek wykupywał młodych zawodników z klubów młodzieżowych za 3 tys. zł do SMS, a następnie sprzedawał ich do klubów Plus Ligi. Cena juniora kadrowicza to 16-18.000 tys. zł. PZPS tak ochoczo wspomaga kluby młodzieżowe, że przykładowo nagroda za MP kadetów czy Juniorów to kwota 5.000 zł (nawet nie pokrywa kosztu wynajmu autokaru na finały). Dany klub wygrywając krajowy championat pieniądze z PZPS otrzyma pod koniec roku. Dobre co. PZPS nie stać na wcześniejszy przelew. Jak klub zacznie się dopominać to łaskawie wydadzą dyspozycję księgowej. Ostatnie wybory to wyłącznie polityka. Ty poprzesz tego, a on w zamian załatwi tobie to i tak dalej. Wszędzie pajęczyna układów i układzików działaczy – rzygać się chce. Ja tak jak od polityki, tak staram się być, jak najdalej od związku.

Vital Heynen – mag czy szarlatan? Zdecydowanie praktyk mający pomysł i odwagę jak korzystać z tak dużego dobrodziejstwa jaki posiadamy w siatkówce. Wiesz co mnie najbardziej zaskoczyło na plus w finale LN? To jak dużo pracy Heynen włożył w obronę i zagrywkę. Oba elementy od ostatnich MŚ zdecydowanie poprawił. Mając wiedze, że mamy dobry blok postanowił bardziej rywali odrzucić od siatki i tym samym zwiększyć skuteczność bloku. Aptekarsko przesunął nasze pozycje wyjściowe i końcowe w obronie. Szczególnie skutecznie broniliśmy atak z pierwszego tempa czy na kontrze. Naprawdę dobrze zdiagnozował oba elementy. Poza tym Vital ma charyzmę i nie pęka przed opina publiczną/mediami i odważnie realizuje plan przygotowań jaki ułożył na ten sezon. Konkurencje jaką wytworzył w zespole - podziwiam! Walka zawodników, by być nawet rezerwowym w kwadracie jest pasjonująca. Stąd olbrzymia rywalizacja i dobre wyniki.

Co do atakującego podzielam twoje zdanie, że chyba Kaczmarek może okazać się najlepszym wyborem. Muzaj jeszcze zbyt często nieskuteczny w końcówkach seta. Jego głowa — to ciągnie się za nim od czasów kadeta. Choć z jego psychiką jest coraz lepiej to ja chyba bym nie postawił na Muzaja, że jego akcja da nam awans na Igrzyska.
Pozycje szóstkowych dwóch przyjmujących dziś mogę obstawić w ciemno. Kubiak – Leon. Natomiast zmienników stojących w kwadracie nie potrafię wskazać. Wydaje się, że będzie to Kwołek (dobre przyjęcie i mocna w miarę regularna zagrywka) i ktoś z pozostałych Bednarz (zagrywka, atak) Śliwka (przyjęcie, obrona) Szalpuk (atak, blok). Na środku pewniakiem będzie Kłos, a dalej to chyba sam Heynen nie ma pojęcia. Pewnie ostatnie szlify formy i statystki wskażą mu czy postawi na Kochanowskiego, Bienka, Nowakowskiego, Wronę, a może na Huberta? Jeszcze wszystkich zadziwi i nasz wieżowiec Lemański zamelduje się w kadrze.

Wybacz troszkę się rozpisałem, ale mam nadzieje, że nie przynudzałem.

@sektor i dalkub

To ja bardzo dziękuję za zainteresowanie i bardzo ciekawe wpisy.
Odezwę się z chęcią, lecz w tygodniu...(jestem wyjęty zawodowo) -dzięki raz jeszcze.