Po wizycie w Płocku Ricardo jeszcze nie miał prawa sądzić, że jest już w polskim niebie, ale mógł nieco podnieść głowę w górę, zerknąć na pierzynkę obłoków z nadzieją, że tam się w końcu na firmamencie znajdzie. Od dziś, a w zasadzie od niedzielnego wieczoru, musi uważnie patrzeć pod własne nogi, bo właśnie otwierają się otchłanie piekieł.
Z pewnością wielu z Was grało w Football Managera. Gra w dużej mierze bazuje na kibicowskiej chęci uczynienia klubu wielkim. Kilka błyskotliwych decyzji, zatrudnienie grona specjalistów, ściągnięcie młodych zawodników znikąd w miejsce sprzedanych starych… Przecież to takie proste uczynić klub wielkim! A to tylko gra z bardzo ograniczonymi możliwościami w stosunku do prawdziwego życia. Jak wiele możliwości ma prawdziwy manager/prezes klubu!
Czy zimowe okno transferowe w Legii okaże się halnym, czy delikatnym wiaterkiem niosący kosmetyczne zmiany w kadrze naszej drużyny? Zastanawiam się, dla jakich piłkarzy zaświeci słoneczko, a kogo wywieje z Łazienkowskiej.
Karuzela na ławce trenerskiej Legii ostatnim czasem nabrała zadziwiającego rozpędu. Przez ostatnie dwa lata aż czterech szkoleniowców spadało z hukiem z kręciołka. Po meczu ze Spartakiem Trnawa kolejny coach zaliczył ‘glebę’.
Adrianowi Guli z Żyliny i krajanowi Brzęczkowi ostatnio z Płocka, Lady Legia mogłaby zadedykować następujące słowa z muzycznego hitu:
Mogłaś moją być
Kryzysową narzeczoną
Razem ze mną pić
To, co nam tu nawarzono
Mogłaś moją być
Przy zgłuszonym odbiorniku
Aż po blady świt
Słuchać nowin i uderzać w gaz
Nie jeden raz
"Jeśli ktoś całe życie co tydzień sprawdzał wyniki najwyższej klasy rozgrywkowej w Polsce, to zarządzający nią muszą bardzo się postarać, żeby zniechęcić go do tego "produktu". W moim przypadku ESA i PZPN zdołały tego dokonać. Wiele z problemów naszych stadionów w mniejszym lub większym stopniu uwierało mnie już wcześniej, ale ten sezon przyniósł kumulację."
Gorzkie słowa Garma w felietonie dla sport.tvp.pl
Bill Clinton, 42. prezydent Stanów Zjednoczonych, prowadził kampanię wyborczą w 1992 roku pod hasłem „Gospodarka, głupcze!”. Pozwalało mu ono odróżnić się w oczach wyborców od rywala, urzędującego prezydenta George’a Busha, który zaangażował Amerykę w konflikt w Zatoce Perskiej, i jasno wskazywało na priorytety pretendenta. To hasło ma też moim zdaniem zastosowanie w polskiej lidze, o ile sparafrazujemy je i słowo „gospodarka” zastąpimy słowem „obrona”. To ze względu na grę obronną uważam, że faworytem do zdobycia mistrzostwa jest przed rundą finałową Lech Poznań.
Dwa zgrupowania, USA i Hiszpania. Roszady personalne, które nam kibicom trudno jest dziś ocenić na plus lub minus. Nowy system gry trenera Legii Romeo Jozaka. Przygotowania do wiosennej rywalizacji w sezonie 2017/18 mamy już praktycznie za sobą, a znaków zapytania jest mnóstwo.
W ostatnich latach mieliśmy przywilej przeżywania wielu spektakularnych zwycięstw naszej drużyny i niejedną okazję do świętowania trofeów wywalczonych przez Legię. Bycie na piedestale ma jednak pewien feler – zwycięstwa niepostrzeżenie powszednieją, są traktowane jak oczywistość wynikająca z naszej wyjątkowej pozycji w krajowej piłce i rosnącej marki w Europie, a każde niepowodzenie traktowane jest nie jako nieodłączna część futbolu, lecz jak zjawisko tyleż niewytłumaczalne, co i niezmiernie dla nas groźne.
Za nami pięć ligowych kolejek nowego sezonu. To wystarczający zasób danych do podsumowania efektów pracy nad stałymi fragmentami gry. Brałem pod uwagę tylko ofensywne rzuty rożne i rzuty wolne, po których istniała możliwość zdobycia gola. Zaczynamy.
Chińczycy ponoć przeklinają, mówiąc: "obyś żył w ciekawych czasach". Trzeba przyznać, że przeklęci, czy nie, kibice Legii na brak emocji w ostatnich latach narzekać nie mogą. Była radość i euforia po zdobywanych trofeach, zdarzał się też wstyd i zażenowanie po wpadkach sportowych lub proceduralnych, a w końcu popadliśmy w niepewność spowodowaną zmianami, których chyba nikt do końca nie rozumie. Dlatego też chcąc przybliżyć sobie (i czytelnikom czarnej-eLki) wizję starej/nowej Legii według starego/nowego prezesa Dariusza Mioduskiego, umówiliśmy się na spotkanie, które miało przyczynić się do powstania wywiadu mogącego nieco rozjaśnić kłębiące się wątpliwości.
Odpowiedź – właśnie się rozpoczął: „sielankowy draft”! Kibic jeszcze ciągle może sobie pozwolić na relaksowe, miłe konstatacje: „… codziennie sobie rozmyślam z błogością i radością, jak to fajnie, że Legia jest MP i to po takim sezonie. Słowem, żyję przeszłością. A to sobie obejrzę, jak Jagiellonii nastrzelaliśmy 4-1, a to jak w 7. minucie we Wrocławiu było 3-0, a to jak trzech naszych na jednego Jakuba Szmatułę w Gliwicach biegło. I przyznam, że to super uczucie tak sobie wspominać sezon, myśleć o tym, że Legia zdobyła, a inni nie zdobyli.”
Po finale Pucharu Polski (Lech-Arka 1:2) już wiadomo, że z czwórki trenerów rządzących Ekstraklasą: Nenad Bjelica, Jacek Magiera, Piotr Nowak, Michał Probierz jeden odpadnie i zostanie wykluczony z międzynarodowych szranków, a skutkiem czego być może i we własnym regimencie poskąpią dla takiego „outsidera” żołdu i poszukają efektywniejszego następcy? Komu z tej czwórki taki los przypadnie?
Ogromnie ucieszyła mnie informacja, że Legia kupiła Artura Jędrzejczyka. Ten transfer wydawał się strzałem w dziesiątkę. Do Legii sprowadziliśmy reprezentanta Polski, piłkarza o uznanej marce, gwarantującego podniesienie skuteczności naszej obrony.
Od bardzo dawna mówi się, że Legia chce wybudować akademię dla młodych piłkarzy. Szczególnie teraz, w czasie zmian właścicielskich, jest o tym temacie głośno. Jednak czy na pewno słowo „akademia” zawsze oznacza to samo?
Meczami, zwycięskim z koreańskim Daejeon Citizen (1:0) oraz zremisowanym z duńskim FC Nordsjaelland (1:1) Legia zakończyła serię sparingów w trakcie zimowych przygotowań do nowego sezonu.
Na szybko, na bieżąco, bez żmudnych analiz kto dobrze podał, a kto wręcz przeciwnie. W biegu, w emocjach związanych z klubem, któremu kibicuje od dziecka. Koniec rundy to okres podsumowań, przemyśleń i wniosków, tych szybkich, tak bardzo satysfakcjonujących, ale z czasem ukierunkowanych na odpowiedź na pytanie – co dalej?
... czyli „nic się nie stało, hej Legio, nic się nie stało”
Pierwszy raz od wielu, wielu lat z własnej woli odpuściłem mecz Legii (z Lechią). Dziwne, ale nie miałem zupełnie chęci udać się na Ł3. Przez ponad tydzień postanowiłem wyluzować się od tematu Legii. Zupełnie nie orientowałem się w rozwoju sytuacji wokół klubu.
Pan Dariusz Mioduski w wywiadzie po meczu z BVB powiedział krótko - to musi się skończyć. Prezes PZPN Zbigniew Boniek zapytany w programie Canal+ dlaczego nasi biznesmeni nie chcą inwestować w rodzimą piłkę powiedział takie zdanie - Lepiej polecieć w weekend na Malediwy niż czekać w domu aż przyjdą i powiedzą kogo mają kupić. Oba zdania odnoszą się do pewnej grupy "kibiców", która zadomowiła się w wielu polskich klubach i właściwie decyduje o licznych aspektach życia klubu.
Jeżeli Besnik Hasi był problemem Legii, to klub kwestię rozwiązał. W meczu z Wisłą i w kolejnych przekonamy się jak wielkie problemy są po stronie piłkarzy, alibi i wymówki w postaci toksycznego trenera już nie będzie, pełną odpowiedzialność za wydarzenia na boisku będą musieli wziąć na siebie ci, którzy na nie wybiegną.
